West-Canada
Blijf op de hoogte en volg Anja
17 Juli 2017 | Canada, Nesters
Maandag 17/7
Vanmorgen op tijd eruit. Dat lukte bij de een beter dan bij de ander. Ik noem verder geen namen.
Wim en ik zijn een ontbijtje gaan halen bij Starbucks. Dan hoefden we niet met een lege maag weg. Op straat was er al volop bedrijvigheid met mensen die naar hun werk gingen. Ook bij Starbucks was het lekker druk.
We zaten voor 9 u in de lobby.
Na een half uur nog geen chauffeur te bekennen. Uiteindelijk kwam de taxi om 10u.
Rond kwart voor 11 waren we in Langley waar we even moesten wachten.
Eerst hadden we het formele gedeelte, daarna legde een aardige jongeman uit hoe alles werkte.
Nu alles zien te onthouden.
De camper is heel groot. Bijna 10 meter lang. Hij lijkt nog veel groter dan de camper in Amerika.
Ons eerste ritje ging naar de supermarkt. Zo'n Superstore.
We hadden veel nodig, dus flink ingeslagen.Wel een paar uur nodig gehad om boodschappen te doen.
De grootste uitdaging was om alles in de camper op te bergen. We hadden namelijk voor 3 weken grote boodschappen gedaan.
Daarna ruim 200 km gereden naar Whistler.
Wim moest even wennen aan de camper. Het was tenslotte alweer 3 jaar geleden. Brandon heeft goed genavigeerd; Laura ook nog een stukje.
Rond 17u waren we op de camping.
De volgende uitdaging kondigde zich alweer aan. Alle 5 koffers moesten worden uitgepakt en in de camper worden opgeborgen.
Sommige van ons legden alleen de koffer open en waren snel klaar (ik noem wederom geen namen).
Alle bedden moesten worden opgedekt.
Daarna een taxi gebeld die ons naar restaurant The Keg bracht. De taxichauffeur vroeg waar we vandaan kwamen, toen we zeiden uit Holland zei hij dat hij goede vrienden had die vlakbij Amsterdam woonde. Het valt ons op dat als je met met Canadezen praat dat ze altijd "vrienden in Holland hebben".
Toen Wim de prijzen zag deed hij een poging tot wegrennen, maar we waren erg hongerig dus hebben we hem terug naar binnen gesleurd.
Het eten was echt super. Dat kwam ook door onze enthousiaste ober. Door hem hebben we die avond met z'n 3-en bijna 2 flessen rode
wijn leeggedronken. Vooral Annie ging daaraan ten onder. We konden daarna rollend naar de camper, gelijk ons bed in. De dag hebben we goed afgesloten.
Vanmorgen op tijd eruit. Dat lukte bij de een beter dan bij de ander. Ik noem verder geen namen.
Wim en ik zijn een ontbijtje gaan halen bij Starbucks. Dan hoefden we niet met een lege maag weg. Op straat was er al volop bedrijvigheid met mensen die naar hun werk gingen. Ook bij Starbucks was het lekker druk.
We zaten voor 9 u in de lobby.
Na een half uur nog geen chauffeur te bekennen. Uiteindelijk kwam de taxi om 10u.
Rond kwart voor 11 waren we in Langley waar we even moesten wachten.
Eerst hadden we het formele gedeelte, daarna legde een aardige jongeman uit hoe alles werkte.
Nu alles zien te onthouden.
De camper is heel groot. Bijna 10 meter lang. Hij lijkt nog veel groter dan de camper in Amerika.
Ons eerste ritje ging naar de supermarkt. Zo'n Superstore.
We hadden veel nodig, dus flink ingeslagen.Wel een paar uur nodig gehad om boodschappen te doen.
De grootste uitdaging was om alles in de camper op te bergen. We hadden namelijk voor 3 weken grote boodschappen gedaan.
Daarna ruim 200 km gereden naar Whistler.
Wim moest even wennen aan de camper. Het was tenslotte alweer 3 jaar geleden. Brandon heeft goed genavigeerd; Laura ook nog een stukje.
Rond 17u waren we op de camping.
De volgende uitdaging kondigde zich alweer aan. Alle 5 koffers moesten worden uitgepakt en in de camper worden opgeborgen.
Sommige van ons legden alleen de koffer open en waren snel klaar (ik noem wederom geen namen).
Alle bedden moesten worden opgedekt.
Daarna een taxi gebeld die ons naar restaurant The Keg bracht. De taxichauffeur vroeg waar we vandaan kwamen, toen we zeiden uit Holland zei hij dat hij goede vrienden had die vlakbij Amsterdam woonde. Het valt ons op dat als je met met Canadezen praat dat ze altijd "vrienden in Holland hebben".
Toen Wim de prijzen zag deed hij een poging tot wegrennen, maar we waren erg hongerig dus hebben we hem terug naar binnen gesleurd.
Het eten was echt super. Dat kwam ook door onze enthousiaste ober. Door hem hebben we die avond met z'n 3-en bijna 2 flessen rode
wijn leeggedronken. Vooral Annie ging daaraan ten onder. We konden daarna rollend naar de camper, gelijk ons bed in. De dag hebben we goed afgesloten.
-
18 Juli 2017 - 12:55
Viola:
Succes met jullie enorme huis op wielen! En wij maar gokken naar de niet genoemde namen... -
18 Juli 2017 - 18:29
Debbie:
Hoi hi ,
Camper van 10 meter Amaai -
18 Juli 2017 - 23:11
Michiel:
Hoi An, het huis op wielen is geregeld. Leuk joh. En dan 200 liter benzine tanken die na 700km rijden weer helemaal op is. Als ik er alleen al aan denk kan ik er nog steeds om lachen. Heeft Brandon of Wim opgelet toen ze uitlegden hoe de vuilwater tank -met poep en drollen- geleegd moet worden ? Da's een echt mannenklusje. Groetjes van Wendy en de mannen hier!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
