Banff

Zondag 22/7
Vanmorgen om 7u opgestaan. Dat is erg vroeg op zondagmorgen.
We wilden naar Lake Louise, een heel bekend azuurblauw meer. Aangezien hier hele busladingen naartoe worden gebracht, moet je voor 9u of na 17u daar naartoe gaan. Wij waren er om 8u. Er was nog voldoende parkeerplaats voor grote campers. Eerst daar ontbeten. Brandon en Iris hadden nog steeds geen honger, na de grote biefstukken van Rico!
Daarna naar het meer gelopen.
Het is een heel mooi meer met op de achtergrond de gletsjer en heel veel groen.
Als je hier als Europeaan loopt, val je op! Invasion of The Asians. Er stond ook nog een grote indiaan waar ze mee op de foto konden.
Elk plekje moet benut worden om een foto te kunnen maken. Dus ze lopen echt overal.
Op het meer kon ook gekanoed worden, dat was echt belachelijk duur, 95 dollar voor een half uur. Een slim vrouwke had haar eigen kano meegenomen!
Wim had wat meer energie dan wij vanmorgen en heeft het meer van verschillende kanten bekeken.
Met z'n allen terug naar de parkeerplaats gelopen. De camper was inmiddels aan twee kanten ingebouwd met andere auto's. Verkeersregelaars waren ingezet om alles in goede banen te leiden.
Lake Moraine wilden we ook nog bezichtigen maar daar was het net zo druk en de parkeerplaats was al niet meer bereikbaar.
Vanuit hier richting Banff, Bow Valley Parkway gereden. Ergens halverwege een steenbok gezien.
Gestopt bij de Bow Valley River. Mooi uitzicht.
Rond 12u op de camping.
Toen we bij onze plaats aankwamen stond er net een Canadees stel hun grote mega caravan waterpas te zetten op ons plek.
Ik liep er al naartoe, maar Brandon vond dat ik het veel te direct vroeg of ze dit nummer ook hadden. Wat bleek zij moesten tegenover ons staan. Als ze 2 dagen net als ons hadden gebleven, had het niet uitgemaakt. Maar ze bleven een week. Dus die man kon alles weer inklappen en verplaatsen. Hij zei dat het een goede oefening voor hem was. Ook weer opgelost.
Vanmiddag lekker gelunched en daarna ons gemak gehouden. De jongelui gingen Yatzee spelen.
Na ons dutje naar Banff gelopen.
Toen we aan het begin van de camping waren kwam er een bus aangereden waar Iris ons een atletiek sprintje demonstreerde.
Brandon en Laura waren de andere kant opgelopen. Zij hadden aan de Park Ranger gevraagd waar de shuttle bus stopte. Uiteindelijk niemand in de bus gestapt en gewoon het eerste plan uitgevoerd, te voet naar Banff. Dat was een mooie wandeling van 3 km. Iris en Annie waren not amused. Halverwege kreeg Brandon nog 1e hulp van Wim in de vorm van blaarpleisters. Brandon's eerste kennismaking met compeed.
In het dorp nog wat rondgekeken en de nodige aankopen gedaan.
We hadden om half 7 gereserveerd bij restaurant Grizzly House. Echt een goede tip!
Wim en ik hebben op een steen gegrild met vlees uit de streek Alberta: op een bordje lag: biefstuk, buffel vlees, Elk en hertenvlees. Dat was allemaal heel lekker en mals vlees. De jongelui hadden een kaasfondue met groenten en brood. Als toetje hadden we een chocolade fondue. Alles smaakte heel goed.
Wij zaten in een gezellig hoekje, waar 3 telefoons hingen. Op een gegeven moment rinkelt de telefoon. Wij lieten hem maar gaan. Dat ging zo nog een paar keer. Wat bleek de eigenaar van het restaurant was in 1976 in dat pand begonnen met een swingersclub, de telefoons had hij laten hangen. Op de achterkant van de papieren placemat stonden alle nummers van de tafels in het restaurant, dus je kon zo een wildvreemde bellen. Dat hebben wij dus ook een aantal keer gedaan: echt heel grappig. Brandon zag een kale man bij het raam zitten met een vrouw. Hij belde hem, maar de man nam niet op. Dus toen maar zijn vrouw gebeld. Toen ze eindelijk opnam wist Brandon niet meer wat hij wilde vragen en hing hij maar op.
Na het eten bij de bushalte gaan staan, voor de 2 dollar bus. Brandon, Wim en ik hebben de bus genomen. De meiden niet want ze wilden heel graag WiFi. We zijn al een aantal dagen zonder WiFi: dat is heerlijk. Zij hebben afkickverschijnselen. Dus zijn ze in Banff gebleven.
Wij gaan nog even genieten van de rond springende eekhoorntjes en dan zoeken we ons bedje op.