Seattle North

Donderdag 27 juli
Iris en Annie schrijven de blog vandaag.

Vandaag vroeg vertrokken voor een lange rit naar Seattle, 426 kilometer. De grens van Amerika lag maar een paar kilometer verderop dus daar waren we snel. De eerste controle was niet zo denderend aangezien hij Laura aanzag voor de persoon op het paspoort van mij (Iris). Na wat vragen of we spannende dingen als vuurwapens in de camper hadden liggen kwam er een vrouw om te controleren. Ze controleerde alleen de koelkast en haalde daar een zak paprika's en 2 limoenen uit, dat mocht dus schijnbaar niet de grens over. Kan zij zelf in ieder geval genieten van een stukje limoen in haar Corona biertje vanavond. Toen binnen allemaal een I 94-formulier ingevuld, vingerafdrukken en foto's gemaakt. Het is allemaal wat. Daarna de tocht kunnen voortzetten en aan een mooie rivier gestopt om te lunchen, koude pizza van gisteren (tip van Brandon) met net gekochte kersen bij een van de 100 fruitkraampjes langs de weg. Weer flink warm vandaag, 35 graden.

We waren rond 18u op de camping in het noorden van Seattle, Lake Pleasant in Bothell.
Toen Brandon de RV op ons plek wilde gaan zetten, riep onze buurvrouw dat de nieuwe buren arriveerde. Die dachten dat ze Canadese buren kregen door onze Canadese vlag op de achterkant van de RV.
Dus ik liep er gelijk naartoe om te zeggen dat we uit Holland kwamen. Binnen no time hadden we weer contact met onze nieuwe buren. Dat ging razendsnel. Ze waren super aardig. Janet was in Groningen geboren maar toen ze 2,5 jaar was waren haar ouders naar Amerika geëmigreerd. Ze kon nog een aantal woorden. Heel grappig.
Haar man Rod en zij hadden een pick-Up met een hele grote trailer. We mochten gelijk de trailer komen bezichtigen. Het was een huiskamer met een grote keuken met een kookeiland op wieltjes, een hele grote badkamer en dan moest je een trapje op en dan kwam je in de slaapkamer met een queen size bed.
Rod en Janet hadden een hele lieve hond bij zich, Maggie. Maggie en Brandon waren gelijk vriendjes. Maggie was heel goed afgericht en had een lief snuitje.
Rod en Janet hadden vrienden op visite. Sharon was een heel klein vrouwtje. Ik was een reuzin naast haar. Gelijk ook kennis meegemaakt. Sharon had een hele aanstekelijke lach. Die hoorde je over de hele camping.
Omdat we allemaal stikte van de honger, ben ik snel pasta gaan koken.
Het water raakte maar niet aan de kook. Er was iets niet in orde met het gas. Wim en Brandon kregen het niet verholpen.
Toen maar Rod en Jim erbij gehaald. Ook zij kregen het niet verholpen. Rod bood aan dat ik op hun fornuis mijn spagetti mocht koken. Dat heb ik dus maar gedaan. Hilarisch daar stond ik in die hele grote trailer onze avondmaaltijd te koken. Nou ja, ik moest bij Janet op de bank komen zitten en Sharon kookte mijn spagetti.
Het eten smaakte super. We hadden zo verschrikkelijke honger.
De buurtjes heel hartelijk bedankt.
Nog op de foto met de buurtjes omdat ze morgen vertrekken.
Met Jim en Sharon afgesproken in Victoria op Vancouver Island. Zij liggen daar dan met hun boot. Ze hebben ons uitgenodigd.
De afwas gedaan en allemaal gaan douchen. We waren allemaal heel erg toe aan een frisse douche.
Nog Yatzee en rummikub gespeeld en daarna naar bed.
Het was een enerverende dag!