Terugi in Nederland

Zondag 6 augustus
Vanmorgen allemaal lekker uitgeslapen.
Om 11u uitgecheckt en de koffers achtergelaten bij de receptie.
Laura had een ontbijttentje opgezocht. Hier hadden ze heerlijke zoetige broodjes, taart, cake, hartige broodjes etc. Alles was uitgestald (Jacqueline voor jou zou het heel lastig zijn om iets te kiezen, alles was lekker).
Er kwam nog een zwerver binnen, die heel luidruchtig was. Er werd hem vriendelijk gevraagd of hij wilde vertrekken. Dat deed hij niet meteen. Wim sprak hem in het Nederlands aan, maar daar verstond hij niets van: net zoals wij niets van hem verstonden, omdat hij geen gebit meer had (flauw). Uiteindelijk ging hij zelf weg. De serveerster had al gezegd dat als hij niet weg zou gaan, ze de politie zou bellen.
Van daaruit richting Robson Street gelopen voor de laatste souvenirs.
Toen we vanmiddag uit de taxi stapten bij het vliegveld schoot een aardige man in uniform ons gelijk te hulp door onze koffers met een karretje naar de incheckbalie te rijden. Dit grapje bleek 14 dollar te kosten, maar die heeft hij zeker waargemaakt met zijn service.
Nadat we de koffers hadden ingecheckt, zijn we door de tassencontrole gegaan. Dit keer werd mijn tas eruit gehaald, er zat nog een tube Vision Zonnebrand in.
We hadden deze keer nog genoeg tijd over om wat te drinken.
Om 18.40 vertrekken werd na vertraging 19.20u. Er moest in het vliegtuig een stoelhoes worden vervangen, want iemand had overgegeven tijdens de vorige vlucht. De halve stoel moest uit elkaar worden gehaald om de hoes eraf te halen.
Wim en ik zaten in het vliegtuig naast een hele bijzondere vrouw uit Vancouver. Ze was 59 jaar geleden in Ierland geboren. Ze praatte honderduit, zelfs ik die altijd zoveel praat werd er moe van. Wim was moe en blij dat zij niet naast hem zat. Ze liet me een boekje zien waar ze al haar vluchten, inmiddels 90, in had genoteerd, het was heel gedetailleerd. En nu komt het speciale: ze had bij alle vluchten een handtekening van de piloot. Ook deze vlucht wilde ze een handtekening. Dat lukte haar weer. Het mooiste was nog dat de piloot in eigen persoon (Boeing 777) naar haar toekwam om een praatje met haar te maken. Toen we het avondeten kregen, had zij de vegetarische versie. Ze vond het superlekker en als er een stewardess of steward voorbij kwam zei ze dat het eten geweldig was en dat ze op de website een goede recensie zou zetten over Air Canada. Erg schattig.
Na 3u vliegen in het donker, werd het al weer licht. Voor ons was de nacht net begonnen.
Inmiddels geland, we moesten een half uur wachten omdat er geen Gate beschikbaar was. En dat op zo'n groot vliegveld.

Wij hebben een fantastische vakantie gehad. Heel veel aardige mensen ontmoet en gesproken. Heel veel natuurschoon gezien. Het is een prachtig land om naartoe te gaan (tip voor Viola, Peter en Nienke)
Wij willen iedereen bedanken voor het lezen van onze verhalen en voor het plaatsen van jullie leuke reacties.